در ورزش پاراگلایدر، اصطلاحات خاصی برای توصیف اجزا، حرکات، شرایط پروازی، و تکنیک ها استفاده می شود. در اینجا برخی از رایج ترین اصطلاحات پاراگلایدر آورده شده است:
- اجزای پاراگلایدر
- وینگ (Wing) : بال پاراگلایدر که شامل پارچه و سلول های هوای داخل آن است.
- لاین ها (Lines) : طناب هایی که وینگ را به هارنس متصل می کنند.
- هارنس (Harness) : صندلی معلقی که خلبان روی آن می نشیند.
- ریزرو (Reserve) : چتر نجات اضطراری که در مواقع ضروری استفاده می شود.
- کارابینر (Carabiner) : گیره های فلزی که لاین ها را به هارنس متصل می کنند.
- اصطلاحات پاراگلایدر مرتبط با شرایط پرواز
- لیفت (Lift) : جریان هوای صعودی که باعث افزایش ارتفاع می شود.
- ترمال (Thermal) : جریان هوای گرم صعودی که معمولاً در اثر گرمای خورشید روی زمین ایجاد می شود.
- هدویند (Headwind) : بادی که مستقیماً از رو به رو می وزد و حرکت را کند می کند.
- تیلویند (Tailwind) : بادی که از پشت می وزد و باعث افزایش سرعت می شود.
- کولپس (Collapse) : بسته شدن جزئی یا کامل بال، معمولاً به دلیل شرایط نامناسب جوی یا تکنیک نادرست.
- حرکات و تکنیک ها
- تیک آف (Take-off) : مرحله شروع پرواز با دویدن برای پر کردن بال با هوا.
- لندینگ (Landing) : فرود آمدن به زمین.
- برک (Brake) : طناب هایی که برای کنترل و تغییر جهت بال استفاده می شوند.
- اسپیرال دایو (Spiral Dive) : مانوری برای کاهش سریع ارتفاع با چرخش های سریع.
- وینگ اور (Wingover) : حرکت نمایشی با تغییر زاویه بال به چپ و راست.
- ابزارها و تجهیزات مرتبط
- وریومتر (Variometer) : دستگاهی برای اندازه گیری نرخ صعود یا نزول.
- جی پی اس (GPS) : برای رهگیری مسیر و موقعیت.
- کمپاس (Compass) : قطب نما برای جهت یابی.
سایر اصطلاحات مربوط به پرواز با پاراگلایدر
Advention fog : مهی که در اثر حرکت هوای گرم و مرطوب به سمت سطح سرد تشکیل می شود.
Aerodynamics : علم مطالعه حرکت هوا و نیروهای وارد بر اجسام در جریان هوا.
Airfoil : مقطع بال یا سطحی که جریان هوا از روی آن عبور می کند و نیروی بالابری ایجاد می کند.
Airspeed : سرعت هواپیما یا پاراگلایدر نسبت به هوای اطراف.
Airspeed indicator : ابزار اندازه گیری سرعت حرکت در هوا.
Aircraft Approach : مرحله نزدیک شدن به نقطه فرود در پرواز.
Altimeter : ابزار اندازه گیری ارتفاع از سطح زمین یا دریا.
Anchoring : ثابت نگه داشتن پاراگلایدر در موقعیت خاص، معمولاً در باد قوی.
Alpine Launch : روش تیک آف از ارتفاعات کوهستانی.
Asymmetrical Collapse : بسته شدن یک طرف بال، معمولاً به دلیل باد یا کنترل نادرست.
Ass Wipe : اصطلاح عامیانه برای توصیف سقوط خشن روی زمین.
Big Ears : تکنیکی برای کاهش سطح بال و سرعت نزول.
Canopy : قسمت بال پاراگلایدر که هوا را به دام می اندازد و پرواز را ممکن می کند.
Cap Cloud : ابری که بالای کوه ها تشکیل می شود و معمولاً نشان دهنده باد قوی است.
Center of gravity : نقطه تعادل در پاراگلایدر که وزن خلبان و تجهیزات حول آن توزیع می شود.
Cocooned : حالتی که خلبان به طور کامل در داخل هارنس قرار گرفته است.
Coordinated turn : چرخشی که با استفاده هم زمان از برک ها و وزن بدن انجام می شود.
Convergence : محل برخورد دو جریان هوایی که می تواند لیفت خوبی ایجاد کند.
Crosswind : بادی که به صورت عرضی به مسیر پرواز می وزد.
Deep stall : وضعیتی که بال سرعت خود را از دست می دهد و به حالت تعلیق در هوا می ماند.
Downwind : پرواز در جهت باد که سرعت نسبی را افزایش می دهد.
Dynamic stall : توقف جریان هوا بر روی بال در حین حرکت سریع یا تغییر زاویه ناگهانی.
End cell closure : بسته شدن انتهای بال به دلیل کاهش فشار هوا یا کنترل نادرست.
Foehn wind : باد گرم و خشک که در دامنه کوه ها می وزد.
Flare : افزایش زاویه بال و کاهش سرعت برای فرود نرم تر.
Flight angle : زاویه پرواز نسبت به افق.
Front : مرز بین دو توده هوایی با دما یا فشار متفاوت.
Gliding : حرکت پاراگلایدر بدون استفاده از نیروی موتور، تنها با استفاده از جریان هوا.
Glider : وسیله ای برای پرواز بدون موتور، مانند پاراگلایدر.
GPS : سیستم موقعیت یابی جهانی برای تعیین موقعیت دقیق.
Grabbing : گرفتن لاین ها یا بخش های بال برای کنترل بهتر.
Ground speed : سرعت پرواز نسبت به سطح زمین.
Ground gripper : فردی که در زمین به خلبان کمک می کند تا بال را آماده پرواز کند.
Gross weight : مجموع وزن خلبان، تجهیزات و بال.
Gumby : اصطلاح عامیانه برای خلبان تازه کار یا ناشی.
Harness : صندلی معلقی که خلبان روی آن می نشیند.
Heading : جهت حرکت پاراگلایدر نسبت به افق.
Headwind : بادی که از رو به رو به سمت پاراگلایدر می وزد.
Hook In Weight : وزن کل سیستم شامل خلبان، هارنس و تجهیزات.
Hook Knife : چاقویی برای بریدن سریع لاین ها در مواقع اضطراری.
Laminar Air : جریان هوایی که بدون آشفتگی و با نظم حرکت می کند.
Milking the Lines : کشیدن آرام لاین ها برای اصلاح یا تنظیم بال.
Minimum sink rate : کمترین سرعت نزولی که پاراگلایدر می تواند با آن حرکت کند.
Preflight check : بررسی کامل تجهیزات، بال، لاین ها و شرایط پیش از پرواز برای اطمینان از ایمنی.
Race to goal : مسابقه ای که در آن خلبانان باید سریع ترین مسیر را برای رسیدن به نقطه تعیین شده طی کنند.
Radiation fog : مهی که در اثر سرد شدن سطح زمین در شب و کاهش دمای هوای مجاور تشکیل می شود.
Reflex : نوعی طراحی بال پاراگلایدر که پایداری بیشتری در سرعت های بالا دارد.
Relative wind : جهتی که جریان هوا نسبت به بال پاراگلایدر در آن حرکت می کند.
Reserve parachute : چتر نجات اضطراری که در مواقع خرابی یا خطر مورد استفاده قرار می گیرد.
Risers : بخش هایی از سیستم لاین ها که خلبان برای کنترل بال از آن ها استفاده می کند.
Rotor : جریان‌های هوایی آشفته و چرخشی که در پشت موانع (مانند کوه ها) ایجاد می شوند.
Saturated air : هوایی که به حد اشباع رسیده و قادر به جذب رطوبت بیشتر نیست، که ممکن است به تشکیل ابر یا مه منجر شود.
Sink : افت ارتفاع به دلیل جریان هوای نزولی یا شرایط نامناسب پروازی.
Slip : حالتی که پاراگلایدر در یک جهت متمایل به طرف دیگر حرکت می کند، بدون چرخش متناسب.
Sitter : نوعی هارنس که خلبان در آن به صورت نشسته قرار می گیرد.
Soaring : پرواز در جریان هوای صعودی مداوم برای باقی ماندن در آسمان بدون کاهش ارتفاع.
Span : فاصله بین دو سر بال پاراگلایدر، معمولاً به صورت افقی اندازه گیری می شود.
Spiral dive : مانوری برای کاهش سریع ارتفاع با چرخش های تند و مارپیچی.
Spin : چرخشی که به دلیل از دست رفتن تعادل یا جریان هوا در یک طرف بال رخ می دهد.
Slope landing : فرود آمدن روی شیب، که نیازمند دقت و تکنیک مناسب است.
Stalling turn : توقف ناگهانی بال هنگام چرخش، معمولاً ناشی از زاویه نادرست.
Steering lines : لاین هایی که خلبان برای تغییر جهت و کنترل بال استفاده می کند.
Tailwind : بادی که از پشت سر به پاراگلایدر می وزد و سرعت را افزایش می دهد.
Tandem : پرواز دو نفره که یک خلبان اصلی و یک مسافر وجود دارد.
Triangle : مسیر مثلثی شکل که برای تمرین یا مسابقات استفاده می شود.
Toggles : دسته هایی که خلبان برای کشیدن برک ها و کنترل بال از آن ها استفاده می کند.
Top landing : فرود روی یک تپه یا قله، معمولاً نزدیک به نقطه تیک آف.
لینک های مفید
