پاراگلایدر

پرواز با پاراگلایدر بر فراز آسمان یک تجربه خوشایند و خاطره انگیز است. اگر می خواهید زیبایی های طبیعت را در هوا ببینید با پاراگلایدر به رویای خود تحقق ببخشید. لحظات هیجان انگیزی که در این پرواز تجربه می کنید را بی شک در هیچ پروازی تجربه نخواهید کرد. از گذشته تا بحال انسان در آرزوی پرواز است.

اما پرواز با وسایل پروازی مانند هواپیما لذت پرواز را به شما نمی دهد. اگر به دنبال پیمودن آسمان و درک واقعی پرواز هستید بهتر است پرواز را با پاراگلایدر امتحان کنید.

پاراگلایدر یک ورزش ماجراجویانه است که با استفاده از یک وسیله پرنده مانند که بر روی آن نشسته می‌شوید، از قله‌های بلند و کوهستانی فرود می‌آیید. این ورزش یک تجربه هیجان‌انگیز و جذاب برای دوستداران ماجراجویی است. در این راهنما، به شما نحوه آموزش پاراگلایدر را آموزش می‌دهیم تا بتوانید به راحتی از این ورزش پرطرفدار لذت ببرید.

ورزش پاراگلایدر

پاراگلایدر نوعی ورزش هیجان انگیز است که در اوایل دهه 1980 توسط افراد علاقه‌مند به ورزش‌های هوایی یافت شد و به فرد اجازه می‌دهد با چتر نجات از دامنه‌ها پرواز کند. پاراگلایدر به طور کلی نسبت به سایر ورزش‌ها قابل دسترس‌تر است زیرا نیازی به برخاست یا مسیر فرود ندارد و همچنین سریع ترین ورزش هوایی توسعه یافته در جهان است.

پاراگلایدر یک ورزش هوایی برای کسانی است که می خواهند جا پای پرنده ها بگذارند و طبیعت را از یک زاویه دیگر مشاهده کنند. پرواز با این وسیله به باند هواپیمایی خاصی نیاز ندارد و در تمام مناطق می توان آن را به پرواز درآورد. این وسیله پروازی در سال 1980 میلادی اختراع شد و دوستداران ورزش های هوایی را به وجد آورد.

به پرواز دراوردن این وسیله با چتربازی بسیار متفاوت است. چون در پاراگلایدر شما به هواپیما و پرش از آن نیازی ندارید. در شرایط آب و هوایی مساعد می توانید از کوه یا شیب های بلند با سرعت مشخصی بپرید و پرواز را تجربه می کنید.

پاراموتور اسم دیگر پاراگلایدر است که به یک مکان مناسب نیاز دارد. تجربه پرواز با پاراموتور هزینه بر نیست و شما می توانید در یک تایم دلخواهی در آسمان بچرخید و به رویای دیرینه خود دست پیدا کنید.

مربیان زیادی در سطح کشور هستند که به صورت تخصصی دوره های لازم برای این ورزش را گذرانده اند و به صورت حرفه ای بر فراز آسمان ها پرواز میکنند. هر فردی که دوره های آموزش پاراگلایدر را بگذراند و مهارت لازم برای پرواز را کسب کند از انجمن هوانوردی ایران مجوز لازم را دریافت کند.

مراحل پرواز پاراگلایدر

ابتدا باید چتر نجات را به سمت تپه ای ببرید که در آن پرش را انجام خواهید داد. توجه داشته باشید که وزن چتر نجات می تواند بین 6-15 کیلوگرم متغیر باشد. وقتی از تپه بالا می روید، تنها چیزی که نیاز دارید یک بال پاراگلایدر است. به عنوان خلبان پاراگلایدر، باید مراقب باشید که زمین توسط چیزی مانند درختان یا سازه ها مسدود نشود. خلبان پاراگلایدر باید از تپه بدود و نیازی به دویدن خیلی سریع نیست زیرا باد از قبل به اندازه کافی کمک خواهد کرد. نوع چتر ورزشی مورد استفاده در پاراگلایدر برای برخاستن و فرود راحت تر طراحی شده است.

همیشه انتخاب بهتری است که از کسی که در ورزش رایج است یاد بگیرید. و به لطف دوره های پاراگلایدر در مکان های مختلف، می توانید به راحتی این ورزش شدید را وارد زندگی خود کنید.

اگه به پرواز با پاراگلایدر علاقمند هستید می توانید به سراغ مربی های حرفه ای در این حرفه بروید. اولین مرحله پرواز چک کردن وضعیت آب و هوایی است که اگر مربی مساعد بودن آب و هوا را تایید کند شما به محل پرواز اعزام می شوید. معمولا محل پرواز بالای کوها و یا سطح های شیب دار و بلند است.بعد رسیدن به محل پرواز یک سری هشدارها و دستورالعمل ها به فرد گوشزد می شود. همچنین شرح مختصری از پرواز و تجهیزات و پروسه های ایمنی برای فرد بازگو می شود.

در مرحله بعد چک های ایمنی روی فرد مربی و فردی که مسافر است انجام می شود.

بعد از اینکه خیال شما از ایمنی و محل قرار گیری خود و مسافر راحت شد باید بعد از مقداری دویدن در یک شیب ملایم به صندلی خود تکیه دهید و پرواز خود را آغاز کنید و از آن لذت ببرید.

دوره های آموزشی پاراگلایدر

معمولا دوره های آموزشی در محیط های اختصاصی و با ایمنی بالا انجام می شود به نحوی که اگر پاراموتور سقوط کند هیچ مشکلی برای مربی و فرد پیش نیاید.

نکته مهمی که وجود دارد این است که همیشه قبل از پرواز مربی باید پاراگلایدر را چک کند و از ایمنی و سلامت آن مطمئن شود. بعد از آماده سازی پاراگلایدر مربی هر دو هارنس خود را می پوشد و به هم متصل و همچنین به بال متصل می شوید.

زمانی که به مدت 5 تا ده دقیقه بر روی زمین دویدید از زمین جدا می شود و به پرواز در می آیید. مسافت پرواز تحت تاثیر نیروی باد و زمین محل تیک آف بستگی دارد.

مرحله پایانی، پرواز است در طول پرواز می توانید یک سری دستورالعمل ها را از مربی درخواست کنید تا به شما آموزش دهد. هر چه دانش شما در این زمینه بالا برود کنترل بیشتری روی پاراگلایدر خواهید داشت.

پس از تایم مشخصی که در آسمان بودید باید فرود بیایید. زمانی که شما به چند متری زمین میرسید بهتر است پاهای خود را بالا نگه دارید تا مربی بهتر بتواند فرود بیاید. با کمک مربی هارنس و چتر را باز کنید و پیاده شوید و به همین راحتی یک تجربه بی نظیر را رقم بزنید.

اگر شما با هدف لذت بردن از طبیعت پرواز با پاراموتور را انجام داده باشید نیاز ندارید که در طول پرواز مربی، کنترل و هدایت پرواز را به شما بسپارد. اما زمانی که هدف آموزش است کنترل پاراگلایدر را به شخص می دهد تا با روند کار آشنا شود.

چگونه پاراگلایدر را یاد بگیریم؟

برای یادگیری پاراگلایدر لازم است در کنار عشق و علاقه ای که به این ورزش دارید یک سری مراحل و تکنیک را پشت سر بگذارید. قبل از هر چیزی اگر تجربه سوار شدن ندارید بهتر است یک پرواز دو نفره را تجربه کنید. این پرواز نقطه شروع شما برای یادگیری است. بهتر است اولین پرواز شما با یک مربی که تجربه و تخصص بالا در این زمینه دارد انجام شود.

اگر بعد از اولین پرواز مطمئن شدید که به این کار علاقه دارید در یک دوره آموزشی شرکت کنید. توانایی مدیریت استرس و ترس می تواند تجربه پرواز و یادگیری را برای شما لذت بخش تر کند.

این نکته را به یاد داشته باشید که پرواز با پاراگلایدر جزء ورزش های مخاطره آمیز به حساب می آید. اگر فرد بدون رعایت نکات ایمنی و آموزش های لازم اقدام به پرواز کند قطعا دچار مشکل و سقوط خواهد شد. پس برای جلوگیری از فاجعه آموزش های مربوطه را در اولویت کار خود قرار دهید.

مراحل مقدماتی پرواز

برای یادگیری پاراگلایدر شما دورهای زیادی را باید بگذرانید. در مراحل مقدماتی شما تنها با تجهیزات پرواز و اصول و نکات ایمنی آشنا می شوید. در ادامه و در دوره های بعدی با نحوه پرواز و تکنیک های لازم برای اماده سازی حین پرواز، تکنیک موثر روی زمین حین پرواز و فرود آمدن و …آشنا می شوید.

بخش مهمی از مراحل یادگیری مربوط به یادگیری و اداره پرواز روی زمین است تا شما را تبدیل به یک خلبان حرفه ای بکند.

همیشه برای یادگیری پاراگلایدر ابتدا آموزش های تئوری را می بینید و وقتی به صورت تئوری مهارت کامل را پیدا کردید سپس مراحل عملی از تپه های کوچک شروع می شود.

کسب مهارت ها و آموزش های تئوری زیاد آمادگی شما را برای پروازهای در ارتفاع بالاتر آماده می برد.

بعد از طی کردن تمام مراحل آموزشی و خرید تجهیزات شخصی و باکیفیت میتوانید زیر نظر مربی پرواز کنید و اگر مربی تایید کرد که مهارت شما برای پرواز کافی است پس به راحتی بر فراز کوه ها به پرواز درآید.

راه های پرواز با پاراگلایدر کدامند؟

برای اینکه بتوانید لذت پرواز با پاراگلایدر را تجربه کنید دو راه پیش روی شماست.

پرواز تفریحی

در این نوع پرواز شما بهمراه خلبان حرفه ای که گواهینامه انجام پرواز دو نفره را دارد پرواز میکنید و شما نیاز به اموزش خاصی ندارید فقط باید چند متری را توسط خلبان بدوید تا پرواز کنید.در طول پرواز تمام کنترل ها توسط خلبان انجام میشود تا در نهایت یک فرود خوب داشته باشید. پاراگلایدر در تهران و کرج برای ساکنین این دو شهر پیشنهاد خوبی میباشد.

نکات مهم در مورد پرواز تفریحی پاراگلایدر

به احتمال زیاد پرواز با پاراگلایدر یکی از هیجان انگیزترین تجربه های پروازی شما خواهد بود همانطور که گفتیم در این نوع پرواز فقط خلبان باید پرواز را مدیریت کند و شما هیچ کاری خاصی نباید انجام بدهید و نکته مهم پرواز انتخاب خلبان با تجربه برای اینکار میباشد.

شاخصه های مهم در مورد خلبان پرواز

گواهینامه پرواز: خلبان پاراگلایدر باید ترجیحا دو گواهینامه از سازمان هواپیمایی و انجمن پروازهای هوایی داشته باشد.

تجربه خلبان:خلبانان باید بیش از 1200 پرواز دو نفره داشته باشد.

مداومت پروازی:خلبانان باید حدود 5 سال تجربه مداوم پرواز داشته باشند.

یادگیری پاراگلایدر:

اگر بخواهید خودتان به تنهایی پرواز کنید نیاز به آموزش تخصصی پاراگلایدر دارید تا هر زمان تمایل داشتید پرواز کنید .پیشنهاد ما شرکت در کلاسهای پرشین پارا میباشد.

پرواز پاراگلایدر چقدر طول می کشد؟

به طور کلی مدت پرواز با پاراگلایدر بستگی به متغیرهای مختلفی دارد. قطعا اولین سوالی که برای دوست داران این ورزش پیش می آید مدت زمان پرواز است. مدت زمان پرواز معمولا چیزی حدود 15 تا 20 دقیقه و تایم ها اختصاصی 30 دقیقه ای است. این تایم می تواند بسته به شرایط آب و هوایی کمتر یا بیشتر شود. البته گاها زمان پاراگلایدر بر اساس مسافت تعیین می شود.

مربی خوب چه کمکی به من در پرواز خواهد کرد؟

در پرواز با پاراگلایدر داشتن دانش بالای مربی و تجربه بالا در مدیریت موقعیت های مختلف تاثیر بالایی در کیفیت پرواز دارد. مربیان خوب همیشه کار خود را با تجهیزات مناسب و صحیح انجام می دهند. نقص در تجهیزات و نبودن کنترل کافی روی پرواز نشان از بی تجربگی و عدم مهارت کافی مربی است. مربی خوب به شما در کاهش استرس کمک می کند و با پروازی امن این کار را برای شما لذت بخش تر می کند.

مربی خوب باید دانش مباحث آیرودینامیک؛ هواشناسی، شناخت وسایل، تئوری انجام فعالیت های مختلف پروازی و مسائل ایمنی پرواز را داشته باشد و به هنرجوی خود همه ی را آموزش دهد. پیدا کردن مهارت با طی کردن دوره های مختلف و زیر نظر مربیان حرفه ای امکان پذیر است پس در وهله ی اول شرکت هایی را انتخاب کنید که دارای مجوزها و استانداردهای لازم در این حوزه باشند.

هیچ وقت با دیدن چند کلیپ آموزشی سعی نکنید که راه های میان رو و سریع را برای یادگیری و پرواز تجربه کنید چون با این کار میزان ریسک احتمالی را افزایش می دهید. مربیان حرفه ای و باتجربه هیچوقت هزینه های ارزانی را برای خدمات خود در نظر نمی گیرند. پس گول تبلیغات ارزان قیمت را نخورید. بررسی و ارزشیابی صحیح این اطمینان را به شما می دهد که توانسته اید مربی مناسب را پیدا کنید.

تجهیزات مورد نیاز در پاراگلایدر کدامند؟

برای انجام پاراگلایدر به تجهیزاتی از قبیل بال یا چتر، طناب های معلق، ستون های حامل، هارنس یا صندلی، چتر نجات خلبان، کلاه ایمنی، رادیو بی سیم، بادسنج، لباس ها، عینک، قطب نمای مغناطیسی، واریو متر و GPS است.

بال یا چتر

برای پرواز با پاراگلایدر به بال یا چتر نیاز دارید این تجهیزات از ترکیب ابریشم، نایلون و پلی استر ساخته می شوند. بال ها در طول پرواز پر از هوا می شوند که بسیار سبک هستند.

طناب های معلق

طناب های معلق در این وسیله پروازی شاید از نظر باریک باشند اما تحمل وزنی بسیار دارند.

ستون های حامل

نقش ستون ها در پاراگلایدر اتصال صندلی یا هارنس به طناب های تعلیق است. این ستون ها وزن را از طریق طناب ها حمل می کنند. ستون ها نقش مهمی در بالا بردن بال ها هنگام برخاستن دارند. ستون ها محل قرارگیری ترمز ها نیز هستند.

هارنس یا صندلی

جنس صندلی خلبان از پلاستیک است. این صندلی به بال ها متصل است. تنظیم این صندلی کاملا با توجه به بدن خلبان و فردی که همراه خود می برد انجام می شود. بسیاری از هارنس ها به تجهیزاتی از قبیل کیسه هوا، محافظ پشت و شکاف یدکی چتر نجات مجهز هستند.

چتر نجات خلبان

چتر نجات اضافی ضرورت پرواز با پاراگلایدر است. زمانی که به دلیل برخی از مشکلات چتر اصلی قابلیت پرواز خود را از دست بدهد. خلبان سریعا چتر نجات را فعال می کند. جمع آوری چتر نجات بر عهده ی خلبان است.

کلاه ایمنی

برای پرواز با پاراگلایدر سر کردن کلاه ایمنی برای خلبان و مسافر الزامی است. برخی از کلاه ها با محافظ کامل صورت هستند و برخی دیگر بدون محافظ کامل صورت هستند. در هنگام فرود داشتن کلاه ایمنی از آسیب ناشی از برخورد ضربه های احتمالی به سر و صورت می کاهد.

رادیو بی سیم

برای برقرار کردن ارتباط با سایر خلبان ها در هوا و نیروهای مستقر در زمین می توان از این وسیله استفاده کرد. هنگام تمرین و آموزش این وسیله بسیار کاربردی است.

بادسنج

برای سنجش شدت و دامنه ضربه باد از باد سنجش استفاده می شود. این شدت بر حسب کیلومتر است و به خلبان در عملکرد صحیح و به موقع کمک می کند.

لباس ها

به طور کلی دغدغه ی بیشتر افرادی که به سمت سوار شدن پاراگلایدر می روند و یا اینکه قصد آموزش و پرواز مستقل دارند این است که چه لباسی برای این ورزش مناسب است. به طور کلی لباس های سبک و راحت که مانع دویدن قبل از پرواز نشود برای این ورزش مناسب است.

البته بسته به شرایط آب و هوایی می توانید لباس های مناسب فصل بپوشید. به طور کلی محدودیتی در پوشش لباس برای این ورزش وجود ندارد و فرد می تواند کاملا سلیقه ای لباس بپوشد.

عینک

عینک جزء تجهیزات الزامی برای انجام پاراگلایدر نیست اما بیشتر افراد ترجیح می دهند برای محافظت از چشم ها در برابر آفتاب و باد عینک آفتابی استفاده کنند.

GPS

با این دستگاه می توان به اطلاعاتی از قبیل ارتفاع، سرعت، اطلاعات موقعیت مکانی دست پیدا کرد و به راحتی موقعیت یا هدف خود را مشخص کنید. ورزشکاران این حرفه حتما باید حین مسابقات جی پی اس داشته باشند تا مسیریابی بهتری داشته باشند.

قطب نمای مغناطیسی

شاید تصور کنید که با داشتن جی پی اس دیگر نیازی به قطب نما نخواهید داشت. اما به همراه داشتن قطب نمای مغناطیسی یک ضرورت است چون در برخی از مکان و موقعیت ها جی پی اس الکترونیکی ممکن است اطلاعات نادرستی ارائه کند.

واریومتر

اگر بخواهید پروازهای از راه دور انجام دهید باید از واریومتر با جریان هوای حرارتی استفاده کنید. این وسیله می تواند میزان صعود یا فرود را در وضعیت فعلی که در آن قرار دارد به خلبان نشان دهد. با واریومتر می توان میزان صعودها و فرودها را به صورت صوتی به اطلاع خلبان رساند. برخی از دستگاه ها همزمان هم قابلیت واریومتر دارند و هم دارای جی پی اس هستند.

پاراگلایدر تهران

پاراگلایدر در تهران بعنوان مرکز اصلی پاراگلایدر در ایران شناخته میشود و دارای امکانات و تجهیزات مدرن تری میباشد.وجود خلبانان با تجربه و حرفه ای باعث شده تا پاراگلایدر تهران دارای بیشتری مراجعات پروازی در سطح کشور باشد.

سایت پروازی شهید عسگری بزرگترین مجموعه پروازی در تهران است که روزانه پذیرای علاقه مندان بسیاری میباشد .مجموعه پرشین پارا در سایت شهید عسگری آماده اند تا بهترین خدمات و مشاوره ها رو به شما عزیزان ارائه کنند.

آموزش پاراگلایدر در تهران در تمام دوره ها انجام می شود. معمولا در شهرهای بزرگ هم متقاضی برای انجام ورزش های هوایی زیاد است و هم مربیان حرفه ای زیادی مجری انجام این ورزش هستند. در تهران این ورزش به صورت حرفه ای انجام می شود. تمام دوستداران پرواز می توانند بعد از گذراندن دوره ها تجهیزات لازم را خریداری کنند و تمرین خود را آغاز نمایند.

پاراگلایدر در تهران به صورت تک نفره و دو نفره انجام می شود. در صورتی که علاقمند به این پرواز تفریحی هستید بهتر است ابتدا به صورت حرفه ای و اصولی آموزش ببینید. از هیچ دوره ای به آسانی رد نشوید و سعی کنید تمام نکات ریز و درشت را برای پرواز یاد بگیرید.

شرایط پرواز پاراگلایدر در تهران

پرواز پاراگلایدر در تهران در ارتفاعات انجام می شود و بر فراز شهر تهران تجربه ای خوشایند برای علاقه مندان به پرواز تفریحی رقم می زند.

در تهران آمار موفق پرواز و فرود با پاراگلایدر بسیار بالاست. اگر خلبان اموزشی و انتخابی شما دارای سطح دانش بالایی باشد به راحتی می توانید ترس و دلهره را از خود دور کنید و مرتفع ترین مناطق تهران را برای پرواز تجربه کنید.در پرشین پارا ما با بهترین اساتید تمامی این شرایط را فراهم خواهیم کرد.

متقاضیان پرواز در تهران

امروزه در شهرهای بزرگی چون تهران که درصد متقاضیان پروازهای هوایی تفریحی زیاد است شرکت ها موظفند تا از به روزترین و امن ترین تجهیزات استفاده کنند چون یک بار سقوط و پرواز اشتباه می تواند به قیمت از دست دادن جان افراد و دلسردی بقیه افراد از این ورزش شود.در انتخاب کادر پروازی و آموزشی خود نهایت دقت را انجام بدهید.

در بیشتر مواقع افرادی که در کادر پاراگلایدر در تهران فعالیت می کنند امکان پرواز دو نفر همزمان را فراهم می کنند. البته محدودیت وزنی در این گونه پروازها دخیل است.قاعدتا افرادی از وزن کمتری برخوردار هستند شرایط بهتری برای پرواز با پاراگلایدر دارند. در چند سال اخیر امنیت پرواز تفریحی در تهران بسیار بالا رفته است. به طوری که توریست های زیادی جذب این ورزش می شوند.

آیا در پرواز با پاراگلایدر آب و هوا مهم است؟

پرواز با پاراگلایدر بیشتر در شرایط آب و هوایی مساعد انجام می شود. به طور کلی تمامی پروازها به شرایط آب و هوایی وابسته هستند. هر چه آب و هوا صاف و مساعد باشد ریسک های احتمالی کاهش پیدا می کند و پرواز برای مربی آسانتر و برای هنرجوی پرواز لذت بخش تر است.

از آنجا که افراد زیادی مشتاق انجام ورزش های هوایی هستند پس در تمام فصول این ورزش انجام می شود. البته مساعد بودن شرایط جوی انجام این ورزش را امکان پذیر می کند. در صورت بارش باران، باد و طوفان زیاد، گرد و خاک، بارش برف و … انجام پاراگلایدر به تعویق می افتد.

قوانین پاراگلایدر

اولین چیزی که هنگام پاراگلایدر باید مراقب آن بود باد است. اگر بدون توجه به باد پاراگلایدر را انجام دهید، ممکن است چتر شما خاموش شود یا در کنترل خود دچار مشکل شوید.

در تمام پروازها باید از کلاه ایمنی استفاده شود. علاوه بر این، دید در طول پرواز نباید کمتر از 1800 متر باشد.
مناطق پروازی انتخاب شده باید برای پرواز مناسب باشد. هیچ مانعی مانند درخت یا درختچه نباید وجود داشته باشد.
مناطق برخاست و فرود، پوشش باد و غیره باید در نظر گرفته شود. علاوه بر این، جعبه کمک های اولیه باید در منطقه پرواز موجود باشد.
هر کس زیر 100 کیلوگرم می تواند پاراگلایدر انجام دهد، به جز زنان باردار، بیماران آسم، بیماری های قلبی و بیماران صرع.

هزینه پرواز پاراگلایدر چگونه محاسبه می شود؟

پرواز با پاراگلایدر همراه با مربی انجام می شود. اما هزینه این پرواز در سایت های پروازی مختلف، متفاوت است. به طور کلی تایم پرواز، مکان پرواز، تجهیزات مورد استفاده و هزینه ترانسفر بر روی قیمت نهایی پرواز تاثیر می گذارد. این پرواز چون جزء ورزش های با ریسک بالا قرار دارد معمولا هزینه بالایی هم دارد. البته این هزینه در مقابل تجربه ای که شما کسب می کنید بسیار ناچیز است.

در پروازهای دو نفره نوع تجهیزات و قیمت آن ها متفاوت است اما در کل این ورزش در ایران نسبت به سایر کشورها هزینه ی متوسطی دارد.

پارامتر بعدی که در قیمت تاثیر می گذارد، مسافت طی شده است. گاها ممکن است یک مسافت چند کیلومتری با چند دقیقه طی شود و یا اینکه تایم بیشتر برای طی کردن مسافت صرف شود. پس در برخی از شهرها هزینه بر حسب مسافت است مثلا از قله فلان تا تپه ی فلان پرواز انجام می شود و هزینه آن هم دقیقا مشخص می شود.

از آنجا که paraglider در ارتفاعات به پرواز در می آید پس لازم است که شما مسافتی را طی کنید تا به قله برسید و در آنجا پرواز کنید. در چنین شرایطی برخی از شرکت ها هزینه ای اضافی بابت حمل و نقل شما به بالای کوه را دریافت می کنند.